G.D.S – Metoda łańcuchów mięśniowych i stawowych
Koncepcja współdziałania stawów i grup mięśni została opracowana przez GODELIEVE DENYS-STRUYF, fizjoterapeutkę i osteopatę w latach 60 ubiegłego wieku. Jej obserwację pozwoliło na zdefiniowanie i stopniowe dostosowanie globalnej metody fizjoterapeutycznej, która integruje funkcje ciała z zachowaniem psychicznym.
Podczas pracy zawodowej autorka metody miała w zwyczaju, podczas konsultacji wykonywanie szczegółowego szkicu postawy pacjenta, szczególnie u których występowała nadmierna lordoza lędźwiowa oraz bóle kręgosłupa. Rozpoczęła pracę statystyczną, której celem było pogrupowanie pacjentów według postaw, aby odnaleźć związek pomiędzy typami postawy ciała, a dolegliwościami bólowymi. Obserwacja tysięcy pacjentów pozwoliła na zdefiniowanie co na poziomie mięśniowym kryje się za tymi rodzajami postaw i zdefiniowanie 6 łańcuchów mięśniowo- powięziowych.
Zastosowanie wiedzy z dziedziny morfopsychologii pozwoliła Pani Struyf dokładnie sprecyzować powiązania, pomiędzy wyrażaniem osobowości, postawą i zachowaniem.
Czym jest łańcuch mięśniowy?
Rozmaite tendencje związane z wyrażaniem się osobowości, materializują się w ciele poprzez aktywację określonych mięśni w konkretnym rejonie ciała, które Struyf nazwała zawiasem pierwotnym tych tendencji. Każda tendencja dysponuje określonymi mięśniami, które działają na zawias pierwotny usytuowany na poziomie biodra, kostki lub szyi.
W idealnej sytuacji reakcja mięśni powinna wystarczyć do przywrócenia równowagi, która została zmieniona czasowo, przez tendencję związaną z wyrażaniem osobowości. Dzięki temu powinniśmy potrafić płynnie przechodzić z jednej postawy w drugą, w zależności od zaistniałych okoliczności i naszych adaptacji do otaczającego nas środowiska.
W praktyce pojawienie i dominacja jednej tendencji prowadzi do utrzymania specyficznych zaburzeń równowagi. Zmusza to ciało to aktywacji coraz większej liczby mięśni w sposób stały. Mięsień zwiększając swój tonus, przyczynia się do napinania powięzi mięśni z którymi jest połączony, które to z kolei też zwiększają swój tonus. Powoduje to powstanie w ciele łańcucha napięć mięśniowo powięziowych. Łańcuch, który uformował się na początku, mając za zadanie hamowanie zaburzeń równowagi, będzie podtrzymywał to zaburzenia i powoduje uwięzienie ciała w konkretnym typie postawy, stając się źródłem bólu.
Łańcuchy które pozostają w równowadze, optymalizują funkcjonowanie ciała i przyczyniają się do jego kształtowania. Aby osiągnąć cel, dzielą pomiędzy siebie terytorium i uzupełniają się w swoim działaniu. Każdy łańcuch pozostawia w ciele wyciski które nadają ciału harmonijny kształt bez zahamowania jego dynamiki.
Każdy łańcuch posiada swój obszar działania nazywany lennem, póki nie wykracza poza jego granice ogólna równowaga zostaje zachowana. Zbyt silne działanie jednego z łańcuchów może spowodować, że wkroczy on w obręb działania lenna innego łańcucha i przejmie władzę. Wówczas drugi zacznie reagować jak antagonista, a nie jako element uzupełniający i manifestując swoją sytuację dolegliwościami bólowymi.
Typy GDS
Godeleive Denys- Struyf opisuje 6 rodzin mięśniowych, które zapewniają ciału możliwość wyrażenia się, mogą one stać się łańcuchami napięć mięśniowo- powięziowych, wiążąc ciało w jednym typie postawy.
- Każdy z nich występuje podwójnie po prawej i lewej stronie, a nazwę zawdzięcza położeniu w obrębie tułowia. Używamy tych określenie w sposób skrótowy nie tylko do określenia łańcucha, ale również do specyficznego zachowania, postawy lub określenia cech charakterystycznych dla danego typu.
Podstawowe cechy charakterystyczne dla różnych łańcuchów i odpowiadające im rodzaje postaw jak również łączące się z nimi najważniejsze elementy emocjonalne.
Łańcuchy osobowości
Wyrażone przede wszystkim w płaszczyźnie strzałkowej, silnie oddziałujące na fizjologię kręgosłupa.
- Łańcuchy przednio- przyśrodkowe AM- nadmiernie zaznaczona kifoza piersiowa, tułów przesunięty do tyłu, zgięte kolana , postawa skoncentrowana na sobie, potrzeba uczuć
- Łańcuch tylno- przyśrodkowy PM- stanowcza postawa, wysunięta w przód, potrzeba działania, osiągnięcia mistrzostwa. kolana wyproście, głowa odchylona do tyłu.
- Łańcuch tylno- przedni PA- osoba wyprostowana, krzywizny kręgosłupa zmniejszone, klatka piersiowa ustawiona na wdechu. Potrzeba ideału
- Łańcuch tylno- przedni AP – osoba pochylona w pozycji astenicznej, klatka piersiowa na wydechu, postawa falująca. odzwierciedla uczuciowość, brak motywacji
Łańcuchy relacji
Wyrażone przede wszystkim w płaszczyźnie czołowej oraz w horyzontalnej, działają w obrębie kończyn i obręczy.
- Łańcuch mieśniowo- powięziowy przednio- boczny AL- postawa zamknięta, biodra w zgięciu barki zrotowane do środką. Introwersja, nawiązywanie relacji z dużą rezerwą.
- Łańcuch mieśniowo- powięziowy tylno- boczny PL – postawa otwarta, ułatwiająca komunikację. Ekstrawertyzm., Barki rozstawione szeroko, biodra odwiedzeniu i wyproście.
Dla kogo jest Metoda GDS?
Metoda GDS jest zarówno metodą zapobiegawczą, jak i terapeutyczną, która uwzględnia związek między umysłem a ciałem.
Wszystkie części układu mięśniowo-szkieletowego są od siebie zależne, a grupy mięśniowe łączą wszystkie części razem. Mięśnie są narzędziami wyrażania się sfery psychicznej: nasze napięcia mentalne, nasze emocje, nasze uczucia i sposób bycia wyrażają się poprzez układ mięśniowy, który wpływa na naszą postawę i ruchy fizyczne. Kiedy takie napięcia lub działania są powtarzalne i długotrwałe.
Istnieją zatem liczne wskazania do stosowania metody łańcuchów mięśniowych. Na polu zapobiegania pozwala ona zoptymalizować możliwości ciała za pomocą lepszego codziennego kierowania napięciami związanymi z zachowaniem. Dla zaburzeń statyki kręgosłupa takich jak nadmierna lordoza, kifoza pozwala na opracowanie nowych strategii postawy w celu pozbycia się patologii i zapobieganiu powstania nowych. Można stosować ją u wszystkich pacjentów, od dzieci do osób starszych.
System szkoleniowy
W Polsce szkolenie z Metody G.D.S odbywa się w Poznaniu, jest prowadzone w języku francuskim z tłumaczeniem na język polski. Szkolenie obejmuje siedem zjazdów czterodniowych, które jest pierwszym etapem szkolenia oraz cztery zjazdy, które stanowią rozwinięcie szkolenia tz. Strategie.
